Poradnik scenarzysty - Konstrukcja fabuły

Spis treści
Poradnik scenarzysty
Krytyczne spojrzenie
Mam pomysł!
Konkret i otoczka
Konflikt
Akcja
Fabuła
Szczegóły praktyczne
Podsumowując...
Cybertechnika
Scenariusz
Scenariusz - c.d.
Konstrukcja fabuły
Konstrukcja fabuły - c.d.
Fabuła - c.d.
Wszystkie strony

Konstrukcja fabuły

W dzisiejszym odcinku napiszę o punktach konstrukcyjnych fabuły.

Rozmieszczenie punktów konstrukcyjnych wraz z ORIENTACYJNYMI minutami, w których się pojawiają w filmie, macie w efixowym repozytorium plików, w arkuszu Excela "0-minute-by-minute". W literaturze [1] rozpisany jest przykład dla filmu o założonej długości (bodajże 120-minutowego).
Wystarczy zmienić liczbę w kolumnie "długość filmu" i macie inną długość filmu.

Rozpatrywanym przypadkiem klinicznym niech będzie Matrix.

AKT 1
1) Puls scenariusza
Wszyscy się chyba zgodzicie, że film musi mieć intrygujący początek, cliffhanger, puls scenariusza [1]. James Bond ma klasyczne cliffy, w których jest przedstawiona dynamiczna akcja tytułowego bohatera. Inne tytuły - While you were sleeping, Indiana Jones (dowolny), MacGyver (serial). Wszystkie te tytuły mają na tyle ciekawe pierwsze sceny. że siedzimy w fotelu i chcemy wiedzieć, co wydarzy się dalej. I dokładnie taka jest rola początku. Wyznacza on dalszą fabułę - musi więc być jej częścią. W Matrixie jako cliff mamy akcję Trinity z Agentami. Obecność Agentów wprowadza w dalszą fabułę - "informator nie kłamał". Nie może oczywiście wystąpić sytuacja, gdy początek mówi o czymś innym, a reszta filmu o czymś zupełnie innym (wyjątkiem są niektóre Bondy). Gdy cliff nie ma wpływu na dalszą fabułę filmu, powstaje pytanie "po co to właściwie było", a odpowiedź nie gloryfikuje twórców danego filmu. Początek powinien przedstawić albo głównego bohatera w sytuacji, która wzbudzi naszą sympatię do niego albo w której zostanie przedstawiony intrygujący problem. W przypadku filmu nastrojowego, początek może być wydłużony tak, by spokojnie wprowadzić widza w klimat filmu. Jednak wtedy bohater lub problem lub dalsza akcja musi być podwójnie ekscytujący, inaczej widz/czytelnik zacznie ziewać. 

NAPIĘCIE EMOCJONALNE: 4 punkty / w skali 5-cio punktowej.

Napięcie emocjonalne tworzą zarówno dynamiczne, efektowne akcje, jak i dramatyczne, dotykające wnętrza bohatera przeżycia. Napięcie musi być w filmie zróżnicowane, żeby nie nudzić widza. Nie może również spaść poniżej pewnego poziomu, gdyż raz znudzony widz może wyjść z seansu i nie doczekać ekscytujących momentów.

2) Bohater w działaniu
Mija ekscytujący początek i nadchodzi bohater w działaniu. Podkreślone jest, że musi to być bohater i że musi coś robić. Nie może jedynie chodzić i gadać. Mamy więc Neo i jego poszukiwania Morpheusa - spotkanie z Trinity w klubie, nieudana ucieczka przed Agentami.

NAPIĘCIE EMOCJONALNE: 3 / 5.

Punkty "puls scenariusza" oraz "bohater w działaniu" powinny przedstawić, co działo się w historii postaci filmu przed pojawieniem się napisów początkowych. Historia postaci filmu zaczyna się przed filmem i trwa po zakończeniu filmu.
My oglądamy jedynie jego wybraną część.

 

[1] Frensham R.G. Jak napisać scenariusz;
Wydawnictwo Literackie, 1999.